บทที่ 434

ฉือซวนล้มลงกับพื้น ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่กล้าแสดงความไม่พอใจออกมาแม้แต่น้อย

เธอกัดริมฝีปากล่างอย่างแรง ดวงตามีน้ำตาคลอ “เทียนอี้...ฉัน...ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเหมิงเหมิงถึงไปอยู่ที่รถของฮั่วอวิ๋นถิง...”

พูดไม่ทันขาดคำ ก็ถูกฮั่วเทียนอี้เตะเข้าให้

“อ๊า!”

ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ